دولت و سیاست استرالیا

دولت و سیاست استرالیا

استرالیا دارای سه سطح از دولت می باشد که جهت رفع نیاز های مردم این کشور با یکدیگر کار و تعامل می کنند.



سه سطح دولت استرالیا:


پارلمان فدرال: که برای کل کشور قانون گذاری می کند.


پارلمان شش ایالت و دو قلمرو: که برای ایالت ها یا قلمرو هایشان قانون گذاری می کنند.


-شورا های محلی: که بیش از 500 شورا می باشند.. این نهاد وظیفه وضع قوانین و مقررات محلی را برعهده دارند.

 



اصل تفکیک قوا در استرالیا

 

چگونگی کارکرد پارلمان های ایالتی و فدرال در همکاری با هم بعضا بر اساس اصل تفکیک قوا صورت می پذیرد.
هر سطح از دولت وظایف و مسئولیت های خود را عهده دار است، با این حال مسئولیت ها در مواقعی با هم تقسیم می شوند.
طبق دموکراسی استرالیایی، هر شهروند استرالیا که به سن 
18 سال رسیده باشد، برای انتخاب نماینده فدرال، ایالتی/قلمرو و محلی خود رای می دهد تا نماینده منتخب از جانب وی تصمیم گیری کند. این بدین معنا است که استرالیایی ها در هر سطح از دولت، شخصی را دارند که آنها را نمایندگی می کند.

استرالیا در هر سطح دارای انتخاباتی مجزا می باشد. با این حال نحوه انتخاب دولت فدرال بدین صورت است که حزبی که رای اکثریت را می آورد، نفر اول حزب یا رییس حزب را برمی گزیند که آن شخص اصطلاحا نخست وزیر می شود. 
نخست وزیر وظیفه تشکیل کابینه که اموری همچون سیاست خارجی، تامین اجتماعی، ارتباطات صنعتی، تجارت، مهاجرت، 
امورات ارزی-مالی و دفاع از کشور اداره می کنند را بر عهده دارد.

 

استرالیا علاوه بر مجالس و پارلمان های فوق الذکر، مجلس سنا نیز دارد که به نمایندگان آن سناتور می گویند.

 

مجلس سنا نقشی مواصلاتی دارد و در برخی امور وظیفه بازبینی و بعضا کمک به حل اختلاقات  مطرحه در مجلس نمایندگان را بر عهده دارد.


ایالات استرالیا هرکدام 12 نماینده و قلمرو ها نماینده در مجلس سنا دارند که این نمایندگان توسط مردم به شکل مستقیم انتخاب می گردند.

 

بنیان نهادن این سه سطح از دولت استرالیا ماحصل فدرال شدن این کشور در سال 1901 می باشد، زمانی که کولونی بریتانیایی یعنی نیوساوث ولز، استرالیای غربی، کوئینزلند، ویکتوریا، استرالیای جنوبی و تاسمانیا برای تشکیل کشور مشترک المنافع با بریتانیا تحت عنوان استرالیا متحد شدند.

 


از آن زمان تا کنون استرالیا تبدیل به یکی از خالص ترین دموکراسی های دنیا شده است که این روند را مدیون مبارزات  متوالی مردم این سرزمین در راستای تحقق خواسته های مدنی و سیاسی خود است.

یکی از شاخصه های یک سامانه دموکرات، وجود احزاب گوناگون است که موجب می شوند قدرت از انحصار یک حزب خارج شود. رقابت احزاب با یکدیگر و نظارت احزاب بر هم باعث کاهش خطاهای سهوی و عمدی می شود.
اعضای حزب اکثریت در مجلس نمایندگان دولت را تشکیل می دهند و حزب مخالف، اصطلاحا حزب اپوزسیون می شود.
اعضای مجلس اعم از نمایندگان و سنا، در سالنی به نام سالن میتینگ به صورت هفتگی جمع می شوند و به گفتگو می پردازند. در حین این گفت و گو ها مباحثی همچون سیاست کلی، انتقادات، جدل های سیاسی و ... مطرح شده و به نتایج اولیه ای دست می یابند که بعد در صحن علنی مطرح خواهند شد.

 



استرالیا سه حزب اصلی دارد:


1) حزب کار استرالیا: حزب کار قدیمی ترین حزب استرالیا است که در سال 1901 تاسیس گردید.


2) حزب لیبرال استرالیا: تشکیل این حزب به سال 1944 باز می گردد.


3) حزب ملیون: تحت عنوان حزب کشور در سال 1920 تشکیل شد و در سال 1975 به حزب ملی استرالیا تغییر نام داد و از سال 1982 تا به امروز به عنوان حزب ملیون شناخته می شود.


 همچنین حزب سبز، حزب یک ملت و .. از احزاب کوچک استرالیا می باشند.


از انتخابات عمومی سال 1949 به این سو، احزاب لیبرال و ملیون تحت هر عنوانی و نامی که بوده اند، غالبا در زمان تشکیل دولت ائتلافی عمل کرده اند. این بدین معناست که رییس حزب حاکم که نخست وزیر و مسئول تشکیل کابینه می باشد، برای تشکیل دولت و معرفی وزرا، از هر دو حزب افراد را بر می گزیند و از آن سوی این اطمینان را به دست می آورد که از رای اکثریت برخوردار است.  

پرسش و پاسخ
{{comment.name}}
{{comment.name}}

{{comment.comment}}

{{comment.date}}
{{comment.name}}
ادمین سایت

{{comment.reply_text}}

    ثبت پرسش و نظر